آیا می دانید ارتباط بین افراد به چند صورت ممکن است؟ در اکثر موارد وقتی از ارتباط صحبت می شود گمان می کنید منظور حرف زدن با افراد به صورت حضوری است. اما برقراری ارتباط زمانی شکل می گیرد که بتوانید پیام خود را کلامی و یا غیرکلامی، به هر صورت ممکن مثلا حضوری و شفاهی، تلفنی و کتبی به شخص مورد نظر انتقال دهید و از طرف ایشان نیز پاسخی دریافت کنید.
چرا بهتر است زبان بدن را بیاموزیم؟
ابزار برقراری ارتباط ما با افراد به سه حالت کلمات، لحن یا تن صدا و زبان بدن می باشد. بخش اعظمی از پیام های ما به صورت غیر کلامی است و انتقال آنها توسط “زبان بدن” صورت می گیرد. زبان بدن نشان دهنده ی نوع حس درونی ما می باشد. بنابراین هر کس زبان بدن مخصوص خود را دارد. برای برقراری ارتباط بهتر می توانیم زبان بدن شخص مقابل را یاد بگیریم، که به آن مهارت ارتباطی می گویند. به نظر شما چرا وقتی پیامی را از طریق پیامک تلفنی ارسال می کنید امکان برداشت اشتباه توسط شخص مقابل وجود دارد؟ چرا شکلک های موجود در پیامک برای ارسال حس و حال شما کافی نمی باشد؟ ارسال پیام به همراه احساس توسط پیامک غیر ممکن است زیرا شخص باید شما را ببیند تا توسط ارتباط با زبان بدن متوجه منظور اصلی شما شود. مثلا اگر شخصی خوشحال است باید علاوه بر وجود لبخند روی لب هایش، حس واقعی خوشحال بودن در وجود او باشد، اما اگر این شخص با حالت خمیده و بی حال اظهار به خوشحالی کند مشخص می شود لبخند او نیز مصنوعی می باشد. گاهی باید چند مورد از حالت های زبان بدن کنار هم باشند تا نوع حس و حال فرد مشخص شود. بنابراین آموختن زبان بدن که مختص هر کسی است کمی مشکل می باشد. مثلا ریتم صحبت کردن در افراد مختلف متفاوت می باشد و می تواند نشان دهنده ی میزان اعتماد به نفس شخص باشد.
طبق تحقیقات ۷ درصد از پیام های ما از طریق واژه، ۳۳ درصد از طریق لحن صدا و ۶۰ درصد آن نیز از طریق زبان بدن به دیگران انتقال می‌یابد.
ارتباط با زبان بدن
نوع برخورد اول در پی بردن به حس و حال درونی افراد بسیار مهم است زیرا هر کدام از رفتار های خاراندن سر، جویدن عصبی گوشه لب‌ها، دوری از تماس چشمی، قوز کردن یا بی‌انعطاف ایستادن و… نشان از وجود حس های مختلف در اشخاص است. اگر شخصی با لبخند و روی خوش به شما نزدیک شود احساس خوب و امیدواری به شما می دهد اما اگر شما همان شخص را عصبی و کلافه مشاهده کنید ممکن است روحیه ی خود را ببازید. پس حس و حال شخص مقابل به صورت مستقیم می تواند روی احساس شما تاثیر بگذارد. اگر ارتباط با زبان بدن را نشناسید ممکن است در تشخیص احساس فرد مقابل اشتباه کنید. اینجاس که لزوم یادگیری ارتباط با زبان بدن کاملا مشخص می شود. در موارد زیر برخی از معانی حالت های مختلف اعضای بدن را برای شما ذکر کردیم.
لحن صدا
ریتم یا بلندی صدا “لحن” را بوجود می آورد. هر کسی لحن و میزان بلندی صدای خاص خود را دارد به همین دلیل زمانی که میزان صدای شخصی از حالت طبیعی خود بیشتر یا کمتر شود متوجه تغییر حالت او می شویم و درباره ی حس و حالش قضاوت می کنیم. مثلا اگر شخصی از میزان طبیعی صدایش بلند تر صحبت کند فردی عصبانی و پرخاشگر تلقی می شود اما اگر کمتر از میزان طبیعی صدایش صحبت کند او را شخصی آرام و دارای اعتماد به نفس پایین می دانیم. گاهی افراد برای اینکه دیگران متوجه صحبت های آنها شوند و برداشت اشتباه نکنند سعی می کنند تا جای ممکن بلند صحبت کنند. این افراد باید بدانند که بلندی صدا حکم رسایی صدا و قابل فهم بودن منظور آنها را ندارد.
حالت چهره
حالت چهره یا صورت یکی از موارد مهم در ارتباط با زبان بدن می باشد. زیرا حالت های اصلی مانند حالت شادی، غم و اندوه، ترس، تعجب، تنفر و خشم در صورت تمام افراد در همه ی فرهنگ ها مشابه هم می باشد. با کمی دقت در حالت چهره شخص می توانید متوجه نوع هیجان او شوید. البته گاهی این حالت ها شبیه هم یا شبیه هیجان های دیگر هستند که دقت بیشتری برای تشخیص آنها نیاز است.
تماس چشمی
همیشه ارتباط حضوری بهتر از تماس تلفنی و ارتباط مجازی می باشد. زیرا در ارتباط حضوری تماس چشمی وجود دارد که رابطه را جذاب تر و قابل فهم تر می کند. یک رابطه ی چشمی می تواند معانی مختلفی داشته باشد. نگاه کردن معمولی با خیره شدن بسیار متفاوت است. خیره شدن به معنی نگاه کردن بدون قطع تماس چشمی به مدت چند لحظه به چشم های شخصی می باشد. بهترین حالت تماس چشمی، تماس چشمی متوسط و طبیعی، مداوم اما منقطع می باشد. یعنی نگاه کردن به صورت متوسط باشد و هر از گاهی قطع شود. حال اگر این خیره شدن به همراه حالت چهره ی خاصی باشد نیز معنی متفاوتی دارد.
تکنیک های یادگیری زبان بدن
با توجه به نوع نگاه های مختلف همراه با حالت های چهره ی متفاوت، احساس فرد مقابل تشخیص داده می شود. مثلا خیره نگاه کردن به همراه لبخند داشتن نشان دهنده ی ابراز محبت و مهربانی یا رضایت داشتن از شخص مقابل است اما خیره شدن به همراه حالت اخم نشان از عدم رضایت و عصبانیت دارد.
برخی افراد به دلیل اهمیت به مباحث اعتقادی و مذهبی از نگاه به جنس مخالف اجتناب می کنند و سر به زیر هستند. از نظر ما چنین افرادی خجالتی و با حیا هستند.
دزدیدن نگاه و روی برگرداندن از شخص نیز ممکن است به دلیل پرخاشگری باشد.
کیفیت صدا
شخصی که تند تند صحبت می کند گویی ترس از چیزی دارد و می خواهد سریع صحبت هایش تمام شود. اما کند صحبت کردن شاید به دلیل ناراحتی، داشتن غم و اندوه و عدم اعتماد به نفس باشد.
ژست
هر حرکتی که توسط اعضای بدن به منظور برقراری ارتباط با شخصی صورت گیرد را ژست می گویند. این حرکات در فرهنگ های مختلف متفاوت است. مثلا در فرهنگی فقط دست دادن به معنای سلام کردن است اما در فرهنگی دیگر دست یا سر تکان دادن به معنای سلام کردن است. شما با شناختن انواع ژست در فرهنگ خودتان می توانید ارتباط بهتری با افراد داشته باشید.
منبع : تکنیک های یادگیری زبان بدن
بیماری وسواس چیست؟ راه های درمان وسواس فکری و عملی - بیماری اوتیسم چیست؟ علائم بیماری اوتیسم و روش های درمان آن در کودکان - سوالات مشاوره قبل از ازدواج - انواع ترس در کودکان و علائم و راه کارهای درمان آن - عوامل موثر پرخاشگری و راهکارهای کنترل آن - آسیب و پیامدهای استفاده نادرست از شبکه های اجتماعی و اینترنت - دلایل بروز لکنت زبان در کودکان و بزرگسالان و درمان آن - تکنیک های یادگیری زبان بدن - تکنیک های یادگیری زبان بدن
- ۹۷/۰۶/۲۷